Praca, a nie zabawa

Dziecięce zabawy są w dzisiejszych czasach traktowane dziwnie. Mówię tu o takich zwykłych zabawach kiedy dziecko bierze jakiś przedmiot i się nim bawi (są różne wersje:sam, z innym dzieckiem, z dorosłym). W przedszkolach, żłobkach dzieci się bawią. Tak zawsze było. Od jakiegoś czasy obserwuję nagonkę na te właśnie zabawy. Tak jakby dzieci traciły swój cenny czas. Powinny w tym czasie uczyć się chińskiego, tekłondo i robotyki. Mam zupełnie odmienne zdanie niż większość rodziców w dzisiejszych czasach. Chcę żeby moja córka mogła sobie biegać, skakać, brykać, układać z klocków, bujać lalę niż żeby uczyła się rożnych nowych rzeczy na tzw. "zajęciach dodatkowych". Pomysł usunięcia takich zajęć spodobał mi się bardzo. Sporo rodziców uważa jednak, że przedszkole musi mieć dłuuuuugą listę zajęć dodatkowych. A ja uważam zupełnie inaczej:niech dzieci mają święty spokój! Często jest tak, że właśnie w samym środku budowania mega statku kosmicznego dziecko jest właśnie zabierane na np.chiński. Myślę, że to wszystko o czym dziś pisze wynika z niewiedzy. Większość rodziców postrzega swobodną zabawę jako stratę czasu. A to właśnie wtedy dzieci najwięcej się uczą. Czynności wybierane przez dziecko trafiają właśnie w sam środek okresu sensytywnego (czyli takiego czasu, w którym organizm dziecka jest szczególnie wrażliwy na bodźce ważne dla rozwoju jakiejś funkcji). Właśnie wtedy najszybciej się tego uczy. Upraszczając, skoro dziecko układa wieże z klocków po raz enty to znaczy, że jego układ nerwowy właśnie się uczy tej funkcji. Inny przykład: Lila teraz non stop biega, skacze, wspina się (przyprawiając mnie niekiedy o zawał). Widzę dokładnie, że ćwiczy równowagę, układ proprioceptywny (układ odpowiedzialny za czucie ciała  w  przestrzeni), koordynację i wzmacnia napięcie mięśniowe. Takie jest jej zapotrzebowanie i to cały czas realizuje. Dlatego też taka właśnie zabawa w teorii M.Montessori nazywa się pracą. U nas w przedszkolu nie mówi się, że dziecko się bawi np. szorstkim alfabetem. Tylko, że pracuje. Uważam, że jest to o wiele lepsze sformułowanie. Na zabawki używa się sfomułowania "pomoce". Też genialne określenie, bo pomagają im się rozwijać. Po skończonej pracy własnej dzieci siadają w kręgu i opowiadają z czym pracowały. Nauczyciel traktuje ich pracę z ogromnym szacunkiem i wypytuje o szczegóły.

Dlatego pewnie i tu znajdą się osoby, które uważają, że taka zabawa to strata czasu. Lepiej żeby uczyło się angielskiego lub tańca. Wyścig szczurów zaczyna się już od urodzenia i skoro inne dzieci chodzą to moje też, bo przepadnie. A ja myślę, że właśnie zyska. Zyska bardzo dużo.

 

No właśnie, a z czym pracuje Lila w domu?